Eens in de zoveel tijd heb ik het geluk uitgenodigd te worden voor een buitenland tripje met een of ander merk. Lekker luieren is er dan niet bij. Het zijn vaak hele intensieve tripjes, waarbij je, meestal in zo’n 24 tot 36 uur, een druk programma voorgeschoteld krijgt. Op de een of andere manier vind ik de automotive persreisjes toch altijd wel het leukst en dan niet alleen om de mooie hotels en de schitterende lokaties. Op pad met een groep van zo’n 20 mannen is namelijk een ervaring op zich…
De groep autojournalisten kan je eigenlijk redelijk verdelen in twee groepen; de groep doorgewinterde grijze mannen, die dit al zo’n 30 jaar doen en de jonge garde autofanaten, veelal ‘ergens in de twintig’. De eerste keer dat ik met een automerk mee ging, was met Audi. Bij aankomst op het vliegveld werd me al snel duidelijk: ik zou wel eens de enige vrouw kunnen zijn. Gelukkig zag ik ook nog een dame, die de PR-dame van Audi bleek te zijn. Het duurde even voordat ik wat contact kreeg met de groep mannen. De heren hadden duidelijk weinig ervaring met vrouwelijke journalisten die zich met auto’s bezig hielden en waarschijnlijk paste ik niet in het stereotype beeld van ‘een vrouw die van auto’s houdt’. Ik kreeg ook meerdere malen de vraag: “Jij werkt ook bij Audi?” en de verbaasde blik als ik dan zei dat ik een collega van henzelf was.
Het werd al snel een spel van uittesten en aftasten. Grove opmerkingen, dubbelzinnige grappen, mannen onder elkaar, het ‘haantjes-gedrag’ en een hoge dosis testosteron… ‘hoe ver kunnen we gaan en hoeveel kan ze hebben?’ In mijn geval: heel veel. Daar was men al snel achter. Na een dag testrijden, een diner en de nodige borrels aan de bar had vrijwel een ieder me inmiddels wel aangesproken, al was het soms met enige afstand en toch nog een beetje met het idee “ach, dat vrouwtje denkt dat ze er ook verstand van heeft”. Testen testen en nog eens testen. En dan komt er nog het puntje ‘online’. Als je je met online media bezighoudt en je niet alleen richt op auto’s, zoals wij doen, wordt je met name bij ‘de oude garde’ ook niet zomaar geaccepteerd. Die leven nog met het beeld dat alleen de bekende gedrukte autobladen recht van spreken hebben. Er was nog een lange weg te gaan…
Inmiddels zijn we ruim anderhalf jaar en zo’n tien automotive persreizen verder en de acceptatie is er. Nee, wij houden ons niet bezig met de technische gortdroge details van de auto’s, maar daar zitten onze lezers ook niet op te wachten. Die verwachten dat wij onze stukken schrijven vanuit het gevoel en de ervaring met een enigszins vrouwelijke kijk. Inmiddels weten ze dit en wordt dit ook door het merendeel geaccepteerd. Je houdt natuurlijk altijd nog de enkeling die er wat lacherig en minderwaardig over doet. Ach, we kunnen er mee leven. Ik zeg ‘we’, want inmiddels ben ik gelukkig niet meer de enige dame in het gezelschap en heeft ook de autobranche ons dames inmiddels als volwaardig geaccepteerd.
“One of the guys’ zal ik wellicht nooit helemaal worden. Maar de acceptatie is er en inmiddels hebben een aantal auto-journalisten en ik elkaar een klein beetje in het hart gesloten. Al zullen ze dàt natuurlijk nooit openlijk bekennen 
Vroemmmmm,
Angel
Meer auto’s, autonieuws en rij-impressies, check wHeels! Volg Angel ook op Twitter!
Lees ook:Audi introduceert de A1 Sportback
Lees ook:Peperdure Ferrari belandt in Winschoterdiep
Lees ook:Women Only, voor vrouwen met lef!
Lees ook:Prins Willem-Alexander gespot in Leeuwarden
Lees ook:Whatever happened to… Gary Tarn (Drum Theatre)