An Schrijft: De Waarheid van Marco Borsato’s Droom

Als de dag van vandaag kan ik mij het optreden van Marco Borsato in de Soundmixshow herinneren. Het was alsof het gisteren was. Een klein mannetje met een grote stem. Een sympathieke en bescheiden verschijning. Zelf ben ik nooit een echte fan van Marco zijn muziek geweest. Er waren slechts twee nummers die ik in een bepaalde periode van leven heb grijs gedraaid. Dat waren  “De waarheid” en “Ik leef niet meer voor jou”. O, ja, dan heb ik natuurlijk ook nog even mee gebruld met “De meeste dromen zijn bedrog”. Daar bleef het bij want de muziek van Marco ervaar ik persoonlijk als zeer schreeuwerig en lawaaierig. De mooie teksten gaan vaak verloren in de overheersende instrumentale begeleiding. Maar smaken verschillen nu eenmaal.

Als mens vind ik Marco nog steeds sympathiek. Ongeveer twee jaar geleden zag ik hem in een documentaire waarin hij enthousiast vertelde over de Italiaanse wijnen. De manier waarop hij dat deed was warm en bevlogen. Je kon de wijnvaten bijna  ruiken. Behalve een bevlogen ambassadeur van Warchild is hij eveneens een enthousiast promotor  van zijn geboorteland Italië.
Marco is geen man met een grote mond.  Hij is wars van divagedrag. Nog nooit heeft hij zich negatief uitgelaten over collega’s. Hij voelt zich niet beter dan zijn fans of de medemens in het algemeen. Marco valt zelfs niet op in een grote mensenmassa. Ooit stond ik al een kwartier naast hem voor dat ik het in de gaten had. Privé is hij een echte familieman. Zijn gezin staat voor hem bovenaan het lijstje. Het is vast en zeker in de eerste plaats voor hen dat hij zo hard werkt. Het bedrijf dat hij naast zijn succesvolle carrière heeft opgebouwd, was mogelijk in de eerste plaats bedoeld er voor te zorgen dat zijn gezin het aan niets zou ontbreken.

Maar Marco is “helaas” geen keiharde zakenman. In de eerste instantie is hij artiest. Dit bedrijf aansturen kon hij onmogelijk alleen en waren er anderen voor nodig hem hierbij te helpen. Op dat moment moest hij het vertrouwen aan anderen schenken. Wanneer een bedrijf zo groot wordt, verliest men automatisch het volledige overzicht. Dit biedt vervolgens kansen aan mensen die misbruik van dit vertrouwen maken. Een klassiek verhaal. Er zullen nog veel lijken uit de kast gaan rollen. Marco is dankzij zijn eerder genoemde positieve eigenschappen in combinatie van overmoed en uiteindelijk ook een beetje hebzucht in een hele diepe valkuil gevallen. Hij heeft het tegengestelde bereikt. “De waarheid” is hard en “De meeste dromen” blijken inderdaad bedrog.

Als spiritueel coach en ervaringsdeskundige weet ik als geen ander dat dit leermomenten in het leven zijn. Dit zijn de gelegenheden bij uitstek je als mens te hervormen. Als gewoon mens doet het mij echter altijd pijn wanneer ik zie dat iemand deze confrontaties tegemoet moet treden. Natuurlijk beseft Marco ook heel goed dat dit een leerschool is. Maar nu hij nog midden in de chaos zit, zal hij dit onmogelijk met deze “dooddoener” kunnen relativeren. Je staat als mens niet te juichen je ellende met open armen te ontvangen. Hij zal door deze ervaring een ander mens worden. Het besef komt pas achteraf.
Wanneer dit allemaal voorbij is, zal hij de persoonlijke balans nog eens goed opmaken. Er zal een nieuwe Marco geboren worden. Wie weet inspireert deze periode hem tot het maken van nog meer mooie, gevoelige muziek.  Pas dan zullen de teksten ook voor hem een diepere betekenis krijgen. Wie weet zal hij de liedjes dankzij een hogere spirituele trilling kleiner en fijner houden.

Vooralsnog hoop ik dat zijn fans hem voorwaardelijk zullen blijven steunen. Hij zal namelijk nog door een vreselijk diep dal gaan. Met name de schuldgevoelens zullen, voor een gevoelig mens zoals hij, enorm zwaar wegen. Het zou zelfs mogelijk kunnen zijn dat wij straks lange tijd niets meer van hem vernemen. Hij zal deze tijd hard nodig hebben om van deze ervaring te herstellen. We zullen zien hoe Nederlanders zich in deze situatie zullen opstellen. Wij staan namelijk bekend als een volkje dat iemand snel vergeet. In Duitsland en Spanje gaat men heel anders met zijn sterren om. Hier doet men er juist alles aan een ster, al is hij of zij al behoorlijk op leeftijd, in ere  te houden. Wij Nederlanders zetten onze sterren makkelijker bij het oud vuil. Wij zijn koplopers in het strooien van negativiteit. Faam en roem zijn in ons land zeer oppervlakkige en kortstondige begrippen. Nu het slecht gaat met Marco, draaien de redacties overuren. Laten wij hopen dat dit ook weer gebeurt wanneer Marco dit alles heeft overwonnen.

Zeer oprecht en vanuit mijn hart wens ik Marco heel veel sterke, licht en kracht.

Liefs,
An

An de Wit-Akkermann is moeder van twee volwassen kinderen en getrouwd met Peter. Ze is spiritueel coach en heeft een heldere en duidelijke kijk op de wereld. In 2006 schreef ze het boek Rimpels op je Ziel over haar bijzondere levenservaringen. Door haar werk en in haar omgeving heeft ze regelmatig te maken gehad met bekende en minder bekende Nederlanders. Hierdoor heeft An een geheel eigen, maar warme kijk en visie op de wereld van de ‘Rich & Famous’. In haar columns op Glamourblog.nl zal ze deze menselijke en spirituele visie op actuele gebeurtenissen dan ook regelmatig met onze lezers delen. Lees alle columns die An voor Glamourblog.nl schreef hier.

Lees ook:Financiele problemen voor Marco Borsato
Lees ook:Forse boete voor Harry Mens
Lees ook:An Schrijft: We zullen omhoog kijken, Ramses!
Lees ook:Marco Borsato reageert op faillisement The Entertainment Group
Lees ook:Gouden voetjes voor baby Beckham