Rubriek: An de Wit-Akkermann Columns

De columns van An de Wit-Akkermann

An Schrijft: De nachtmerrie van Beth Holloway

Zondagavond bevond ik mij in grote twijfel. Peter R de Vries opende zijn nieuwe televisie-seizoen met Joran van der Sloot. Eigenlijk heb ik het nu wel een beetje gehad met Joran. Het is niet zo zeer Joran die mij irriteert maar wel de manier waarop dit onderwerp wordt uitgemolken. Joran is big business. Iedereen probeert een graantje mee te pikken. Dit alles over de rug van twee jonge meisjes die nog amper aan hun leven waren begonnen. Moest ik nu wel of niet gaan kijken. Want wanneer ik toch kijk, ben ik namelijk medeschuldig. Geen kijkcijfers, geen zendtijd.

Lees verder →

Bonnie kan weer buiten spelen

Toen Bonnie nog buiten speelde, lachte het leven haar tegemoet. Zij was zich toen nog niet bewust van het zware pad dat zij zou gaan bewandelen. Bonnie St. Claire ging zingen bij Unit Gloria, dezelfde band waar Robert Long eerder zijn debuut maakte. Zij werd een beroemdheid. Een mooie vrouw die zich kenmerkte door haar blonde haren en dik aangezette bruine oogschaduw. Behalve dat zij mooi was, kon zij ook heel goed zingen getuige dit fragment.

Langzaam ging het mis. Aanvankelijk merkte niemand daar iets van. Dan was het namelijk weer een tijdje stil. Na zo’n lange stilte keerde Bonnie regelmatig terug in de showbizz. Zij zong met dubbele tong en verstopte haar gezicht onder een grote pet. Niemand die wist wat zich tijdens zo’n periode van afwezigheid in haar leven had afgespeeld. Zij werd uitgenodigd in diverse shows zoals onder andere ook bij Paul de Leeuw. Bonnie toonde haar gevoel van zelfspot. Dit tot groot genoegen van de gastheer en zijn publiek. Dit leverde tevens hilarische televisiebeelden op.
Lees verder →

An Schrijft: Het bewogen leven van Joran en Natalee

Met volle overtuiging vertelt Joran van de Sloot mij exclusief zijn verhaal. Vol passie vertelt hij over zijn ontmoeting met Natalee Holloway op Aruba. De dag dat zijn leven voorgoed veranderde. “Het was broeierig warm, de wind streelde zachtjes haar blonde haren. Toen ik haar daar zo zag zitten, breekbaar maar toch ook weer heel sterk dacht ik, dit is de vrouw van mijn nachtmerries. Alleen met haar kan ik de wildste avonturen beleven.” Op dat moment was Joran er van overtuigd dat hij deze vrouw zijn leven lang niet meer zou kunnen vergeten. Zonder aarzeling stapte hij op haar af. Hij wist zeker dat zij samen een karma moesten uitwerken. Hij opende met de klassieker: “Heb ik jou al niet eens eerder ontmoet?” Zij antwoordde: “Hoe is het mogelijk! Amazing! Eindelijk heb ik je weer gevonden. Het is al weer negen levens geleden dat ik jou voor het laatst zag.”

Lees verder →

An Schrijft: We zullen omhoog kijken, Ramses!

Wie mij volgt op Twitter, heeft waarschijnlijk mijn moppertweets betreffende Ramses Shaffy voorbij zien komen. Misschien zou ik de onderliggende reden moeten toelichten, voordat  alle Shaffy fans zich tegen mijn keren. Ook ik vind het verdrietig dat Ramses is overleden. Voor hem zelf zal het misschien een opluchting zijn. Volgens Henk van der Meijden was hij zelfs nieuwsgierig naar de dood. Dat neemt niet weg dat hij dierbaren achterlaat, die nu zeer verdrietig zijn. De glorietijd van Ramses was in de periode dat ikzelf een tiener was. Op die leeftijd heb je nu eenmaal een andere muzieksmaak. De muziek van Ramses kan mij tot op heden echter nog steeds niet bekoren. Smaken verschillen nu eenmaal. Met de “artiest” Ramses had ik dus weinig op en de “mens” Ramses heb ik persoonlijk nooit gekend.
Lees verder →

An Schrijft: Tatjana Simić eindelijk gelukkig?

Onlangs zag ik Tatjana Simić in het programma van Robert Jensen. Wij kennen haar voornamelijk als het Kroatische sekssymbool uit de serie Flodder, waarin met name de scene met de buurman in de garage nog steeds veel mannen het hoofd op hol jaagt. Ook haar Bavaria kalenders vonden gretig aftrek. Zo nu en dan verscheen er ook een cd en zong zij samen met Gerard Joling een duet. Toch wilde het haar niet lukken boven het verworven seksimago uit te komen.

De mannen kunnen haar alleen nog maar zien als de pin-up van de kalenders en stoeipoes Kees. Als vrouw zijnde is het makkelijker om naar de mens achter deze façade te kijken. Gezien haar moeizame verleden in Kroatië, kan ik mij voorstellen dat het accepteren van het modellenwerk en de rol in Flodder haar enige optie was om voor zich zelf een nieuwe toekomst op te kunnen bouwen.
Lees verder →

An Schrijft: Albert Verlinde, de Godfather van de roddel?

Tijdens het kijken naar de editie van RTL-Boulevard van vrijdag 13 november, zag ik hoe Albert Verlinde bijna letterlijk in de kont van Peter R. de Vries verdween. Laatstgenoemde lijkt namelijk  te heulen met top criminelen. Hij verleende zijn medewerking aan de totstandkoming van een boek waarin ontvoerder Cor van Hout zijn verhaal doet over de mensonterende ontvoering van Freddy Heineken. Peter R de Vries kreeg 25% van de mega opbrengst van deze bestseller. Cor van Hout had tevens een constructie bedacht zodat de opbrengst niet gevorderd  kon worden door de erven van Freddy Heineken. Tijdens het telefonische interview dat Albert met Peter had, gaf hij hem alle ruimte zich vrij te pleiten. Hij legde hem bijna letterlijk de verzachtende woorden in de mond. Het slijm kroop uit mijn beeldscherm.
Lees verder →

An Schrijft: Ambitieuze vrouwen in de showbizz

Wendy van Dijk is het voorbeeld dat ambitie tot groot succes kan leiden. Sommige mensen weten zich vast te bijten in het doel dat zij voor ogen hebben. Dit is ook een bekend verschijnsel in de showbizz. Wanneer je hier erkenning wilt krijgen moet je wel beschikken over enorm veel ambitie en het daarbij behorende doorzettingsvermogen. De Nederlandse showbizz kent vele ambitieuze vrouwen zoals  bijvoorbeeld Wendy. Zij wist vanaf het prille begin precies wat zij wilde en beschikt dan ook over een vasthoudend karakter om haar doelen te bereiken. Alle tools die zij in dit leven krijgt aangereikt zal zij gebruiken. Zij is een mooi voorbeeld van iemand die weet waarvoor zij geboren is. Een besluit dat zij kennelijk al ver voor haar verblijf in de baarmoeder had genomen. Obstakels op haar weg hebben haar sterk gemaakt. Tegenslagen maken haar nog meer vastberaden om door te gaan.
Lees verder →

An Schrijft: Gooische Vrouwen

Welverdiende erkenning voor Linda de Mol. Gevoelens van blijdschap en verdriet gaan bij mij hand in hand. Verdriet omdat wij nu definitief de laatste aflevering van Gooische Vrouwen hebben gezien. Blijdschap omdat mijn Gooise vriendinnen eindelijk de felbegeerde Gouden Televizier Ring hebben gewonnen. Een terechte erkenning voor een serie vol humor en soms duidelijk herkenbaar verdriet. Alles wat je over deze serie kan zeggen, is al ontelbare keren gezegd. Wat moet ik hier nu nog aan toe voegen. Nog nooit heb ik een serie gezien waarin alle acteurs een voortreffelijke rol hebben gespeeld. Kortom, een super idee van multitalent Linda de Mol.

Lees verder →

An Schrijft: Connie Breukhoven terug in de “schijn”werpers

De familie List&Bedrog staat dankzij Connie Breukhoven alias Miss Bucket (Keeping up appearance) weer volledig in de “schijn”werpers. Dit keer zou Hans Breukhoven een dubbelleven leiden in Duitsland. Als een duveltje uit een doosje maakte Connie haar comeback op de Jackie Summer Fair. Tijdens de première van de musical Hairspray, verscheen zij als een opgespoten poederdoos met een enorme suikerspin op haar kleine hoofdje. Om de show compleet te maken mocht Hans ook mee. Wanneer de camera’s draaiden was zij poeslief tegen Hans. Zodra deze niet op haar gericht waren kon hij op z’n Haags gezegd de t.r..g krijgen. Ja, zo kennen wij Connie weer. The bitch is back en zij is er nog trots op ook.

Lees verder →

An Schrijft: Glamour in Nederland

Nederland kent weinig echte glamour. Wat is glamour eigenlijk? Staat het niet gelijk aan allure, stijl en vooral klasse? Bij glamour stel ik mij iets heel anders voor dan wij hier in Nederland voorgeschoteld krijgen. Wij kennen een aantal ‘diva’s’ zoals Patricia Paay, Glitter Glamour Gordon en nog vele anderen. Wanneer wij kijken waar zij werkelijk vandaan komen, moeten wij toch eerlijkheidshalve bekennen dat zij niet onder glamoureuze omstandigheden  geboren zijn. Eerder genoemde diva’s hebben allen een doodnormale achtergrond met soms hardwerkende ouders.
Lees verder →

An Schrijft: De Waarheid van Marco Borsato’s Droom

Als de dag van vandaag kan ik mij het optreden van Marco Borsato in de Soundmixshow herinneren. Het was alsof het gisteren was. Een klein mannetje met een grote stem. Een sympathieke en bescheiden verschijning. Zelf ben ik nooit een echte fan van Marco zijn muziek geweest. Er waren slechts twee nummers die ik in een bepaalde periode van leven heb grijs gedraaid. Dat waren  “De waarheid” en “Ik leef niet meer voor jou”. O, ja, dan heb ik natuurlijk ook nog even mee gebruld met “De meeste dromen zijn bedrog”. Daar bleef het bij want de muziek van Marco ervaar ik persoonlijk als zeer schreeuwerig en lawaaierig. De mooie teksten gaan vaak verloren in de overheersende instrumentale begeleiding. Maar smaken verschillen nu eenmaal.

Lees verder →

An Schrijft: Heeft René Froger straks echt geen cent te makken?

De Toppers-rel is geboren. Aan de lichaamstaal van René Froger was duidelijk te zien, dat hij in het interview in RTL-Boulevard, niet de waarheid sprak. René bevind zich namelijk in een heel lastig parket. De waarheid zou weleens heel vervelend en gecompliceerd  kunnen zijn. Hoe los je zoiets op terwijl heel Nederland over je schouder meekijkt en de roddelpers hun hakmessen slijpen? Klaar om koppen te laten rollen.
Als een aasgier in de aanval deed Albert Verlinde zijn uiterste best Topper manager Benno de Leeuw een uitspraak te ontlokken. Dit alles in de hoop dat de volgende rel gedurende zijn programma zou kunnen ontstaan.

Lees verder →

An Schrijft: Een positieve scheiding voor Patricia Paay

Bij toeval las ik de berichtgeving over het Twitter-bericht van Christina Curry op Glamourblog.nl. Bij het lezen van de reacties, kon ik mijn ogen niet geloven. Bijna iedereen oordeelt over een situatie waar ze feitelijk niets van af weten. Men reageert ongenuanceerd op berichten uit de media. Op basis hiervan geeft men ronduit kwetsende meningen, waarvan enkele zelfs totaal niet relevant zijn. Niemand weet namelijk wat er zich al jaren werkelijk afspeelt tussen Patricia en Adam. Zoiets komt meestal niet zomaar uit de lucht vallen. Tevens is het vreemd dat men, zonder enige reële achtergrondkennis, Adam als schuldige aanwijst. Nu kan mij heel goed voorstellen dat deze situatie herkenbaar is bij vrouwen die ooit zelf bedrogen zijn.
Lees verder →

An Schrijft: Op glad ijs met Patty Brard en Gordon

Er zijn soms mensen die je zonder specifieke reden gewoon leuk vindt. Deze mensen hebben vaak de  eigenschappen die je in jezelf herkent. Of  doen zij dingen die jij misschien ook graag wilt doen maar niet durft. Je voelt geen jaloezie maar een ondefinieerbare verbondenheid of herkenning. Dit kunnen ook bekende Nederlanders zijn waar je gewoon bij op de koffie wilt. Frans Bauer heeft hier letterlijk zonder moeite gehoor aan gegeven. Mensen die je verafschuwt zijn diegenen die jou in sommige opzichten een spiegel voorhouden. Dat zijn spiegels waar je liever niet in kijkt. Bij veel dingen die zij doen of zeggen voel je een bepaalde woede in je op komen.

Lees verder →

An Schrijft: Connie Breukhoven’s leven is Upside Down

Connie’s leven is Upside Down

De kogel is officieel door de kerk. Connie en Hans zijn gescheiden. Dit nieuws zal weinig mensen verbazen. In de eerste instantie kon het mij niet echt beroeren. Connie’s wereld was een schijnwereld, waar ik persoonlijk weinig mee op had. Ik heb mij ook meerdere malen afgevraagd waarom zij zo bijzonder was. Zingen kon zij namelijk niet. Haar voorkomen in combinatie met een vlotte babbel zullen er voor hebben gezorgd dat zij de aandacht kon krijgen, die zij wilde hebben. Met name de mannen konden haar waarschijnlijk niets weigeren.
Lees verder →