Stel er was niets meer te roddelen, aan te nemen of te gissen. Naast massa-ontslagen in de journalistiek zouden vele bezoekers van kapper en chinees zich kapot vervelen, lang leve ‘de bladen’!
Nog niet zo lang geleden was ik op de Miljonairfair. Hordes met sterren in de B t/m T categorie drongen zich op aan een handjevol fotografen. Wat meteen opviel, ze kenden elkaar allemaal bij naam. Nu was ik er met Sanne Kraaijkamp, denk Sanne-K Design, denk Tattoos, denk Playboy November, dus op zich niet gek dat zij herkend werd door deze vooral mannelijke plaatjestrekkers. (Niet dubbelzinnig bedoeld). Maar Sanne en ook de overig aanwezige BN’ers wisten veel van de fotografen bij naam te groeten. Her en der vlogen zelfs enkele luchtkussen door de miljonair-air…
Nu vermoedde ik al langer dat menig C-ster, met nieuwe verkering, eerder met Wilma Nanninga aan de telefoon hangt dan met moeders, maar dat ze zich gedragen als of ze wekelijks bij elkaar op de koffie zitten?! Is er dan geen sprankje respect meer voor dat kleine beetje Hillywood drama dat de Nederlandse glitter & glamourscene de moeite waard maakt?
Als alles maar ‘out in the open’ is, dan is de lol er toch gewoon vanaf? Juist het idee dàt je als beroemdheid betrapt kunt worden maakt het toch juist zo spannend om minderjarige meisjes op je ‘bungabunga party’ te vragen? Willen we niet allemaal stiekem zo beroemd zijn, zodat je met een reden geblindeerde ramen in je auto nodig hebt? Is er iets adrenaline-kickwekkender dan een té nieuwsgierige journalist uit je veel te grote tuin te jagen op je gemotoriseerde kantjesmaaier?
Het moet niet gekker worden. Als we alles maar naar buiten brengen, zoals Kluun, gewoon in je eigen boek beschrijven hoe je vreemd ging. Of Gordon, die zelf de KRO belt om op te biechten dat hij nog steeds vaker vloekt dan bidt. Of Beatrix, die gewoon zou zeggen dat ze haar zoon gewoon nog niet volwassen genoeg vindt voor de troon. Het zou verboden moeten worden om als ster zelf naar de achterklapkrantjes te stappen om je gal te spugen.
Nederland zou saai, burgerlijk en voorspelbaar worden. Daarbij schijn je vrolijk te worden van roddelen. Het maakt endorfine los, tovert glimlach op je porem, is eigenlijk een vorm van therapie. Geef toe, we smullen toch ook allemaal bij de foto’s van Smulders met wegduikende minnaressen, verhalen van lá Nanninga over Johnny en Birgit, uitgemeten reportages van het pleisterwerk van Brard.
Zonder roddel en achterklap zou je bij de chinees of kapper alleen nog maar kunnen kiezen uit de Libelle of de Donald Duck. Roddeltheraphie rules, leve de bladen!
Lees ook:#OMWTTT – Lars Sørensen: Golddigchickies & Botoxbimbo’s
Lees ook:Jan Smit niet op huwelijkslokatie Yolanthe en Wesley geweest
Lees ook:Marlies Dekkers voor de rechter gesleept
Lees ook:Horace Cohen en Sanne Kraaijkamp uit elkaar
Lees ook:#OMWTTT – Lars Sørensen: Selfhelp-column voor ‘cribcrashers’ en ‘celebcashers’
Roddelen is een gemeenschappelijk en sociaal goed!