Rubriek: Columns

Patricia’s Post: Glamour vs De president

Hij is single, normaal van postuur en is geboren op Valentijnsdag 1967. Ik schat hem in op Dior-Fharenheit-dragende man. Een klassieke geur, die hij al jaar en dag draagt. Ooit gekregen van zijn eerste vriendinnetje en omdat moeders het ook lekker vond ruiken, is hij het maar blijven dragen. Volgens Dior zijn dit dappere mannen, die vol in het leven staan en benieuwd zijn naar de toekomst. Precies wat een president beoogt, als je het mij vraagt. De frisse aroma’s van cederhout, viooltjes en muskaatnoot verdrijven binnenkort misschien de harde tonen van de Old Musk van Balkenende uit het torentje.

Lees verder

Dave’s Column: Voorheen het Gooi…

Wanneer je met mensen van buiten onze beperkte dorpsgrenzen praat over het Gooi dan merk je al snel dat zij de ontwikkelingen hier niet echt op de voet gevolgd hebben zeg maar… Hilversum is volgens hen nog steeds het bolwerk van de Nederlandse media, je struikelt hier over de BN’ers, een Audi A8 is hier een instapmodelletje en al cokesnuivend testen wij iedere dag het Gooische matras op zijn pocketvering. Hilversum is een sterk overschat fenomeen kan ik u zeggen, Hilversum is al jaren niet meer wat het ooit was…

Lees verder

Pure Tamara: In één klap…

Mark Rutte is 43 jaar. Niet getrouwd, geen relatie, geen nageslacht en volgens de meeste bronnen heteroseksueel. Hij is lang, heeft een slank postuur en is  zeker voor velen een aantrekkelijke man. Hij heeft een doctoraal in geschiedenis en is momenteel partijleider van de grootste partij van Nederland en heeft daarmee de beste kaarten in handen om Premier te worden.

Dat maakt Mark Rutte in één klap de meest begeerde vrijgezel van Europa. Hoogstwaarschijnlijk heeft hij dat zelf nog niet helemaal door, maar mijn idee is dat het niet lang meer kan duren voordat de eerste deerne zichzelf komt aanbieden in het torentje…
Lees verder

Patricia’s Post: Glamour vs WK

Schermafbeelding 2010-06-01 om 08.11.38Nog heel even en dan ruil ik mijn Chardonnay-tje tijdelijk in voor een koud biertje. Elke twee jaar veranderen voor een korte periode mijn smaakpapillen. Bij de aanblik van elf zwetende mannen, hun tegenstander en een bal verander ik in ‘one of the guys’, maar de glamour always stays. Om mijn getailleerde vintage oranje YSL T-shirt recht aan te doen, googel ik altijd vlak voor een wedstrijd nog even wat buitenspel is. Toch wordt dit WK anders, ik ben namelijk bang dat de glamour ver te zoeken zal zijn.

Lees verder

Pure Tamara: Dezelfde smaak…

Beteuterd las ik het artikel nog eens een keer. En daarna nog maar eens. Maar het stond er toch allemaal echt! Ik stond in een stom Nederlands roddelblad samen met Brad Pitt en Jennifer Aniston en dat met foto’s en een verhaal. Ik! Tamara from Amsterdam! Het is een grap bedacht ik mij ineens, iemand haalt een grap met mij uit! Maar nee, daar ineens ging de telefoon en ook de sms’jes stroomde binnen de één na de ander belde mij om te vragen… of ik wel wist dat ik in een roddelblad stond met Brad en Jennifer?!?

Lees verder

Bonnie kan weer buiten spelen

Toen Bonnie nog buiten speelde, lachte het leven haar tegemoet. Zij was zich toen nog niet bewust van het zware pad dat zij zou gaan bewandelen. Bonnie St. Claire ging zingen bij Unit Gloria, dezelfde band waar Robert Long eerder zijn debuut maakte. Zij werd een beroemdheid. Een mooie vrouw die zich kenmerkte door haar blonde haren en dik aangezette bruine oogschaduw. Behalve dat zij mooi was, kon zij ook heel goed zingen getuige dit fragment.

Langzaam ging het mis. Aanvankelijk merkte niemand daar iets van. Dan was het namelijk weer een tijdje stil. Na zo’n lange stilte keerde Bonnie regelmatig terug in de showbizz. Zij zong met dubbele tong en verstopte haar gezicht onder een grote pet. Niemand die wist wat zich tijdens zo’n periode van afwezigheid in haar leven had afgespeeld. Zij werd uitgenodigd in diverse shows zoals onder andere ook bij Paul de Leeuw. Bonnie toonde haar gevoel van zelfspot. Dit tot groot genoegen van de gastheer en zijn publiek. Dit leverde tevens hilarische televisiebeelden op.
Lees verder

Dave’s Column: Peter R dus!

Een oud-collega heeft eens tegen me gezegd: “Nederland krijgt de artiesten die het verdient!”
Dat ben ik nog steeds helemaal met hem eens.
Toegegeven, wij hebben Marco, Trijntje, Ilse, De Dijk, Tiesto, Junkie XL en al die andere grootheden die ik even vergeet.
Toegegeven, wat uit Volendam komt is niet meer eng of incestueus. Jan, Nick, Simon en alle J’s vind ik te gek en het is niet eens meer raar om daar voor uit te komen. Nee, mijn oud-collega doelde op: Frans, Wolter, Grad (en/of Henk), De Gebroeders Ko en meer van dat soort ether- en cdvervuiling.

Lees verder

Pure Tamara: That Girl From Security…

Als voormalig Persoonsbeveiliger heb ik eigenlijk wel een boek vol te schrijven. Ik zou nu natuurlijk mijn geweldige discretie kunnen etaleren en onschuldig kunnen verklaren hier ab-so-luut niet over te willen of kunnen vertellen. Maar zo onschuldig ben ik nu eenmaal niet, wel discreet.  Dus ik vertel een beetje en jullie fantaseren een beetje…

Ik krijg een telefoontje van mijn baas met de vraag of ik week drie van mei kan vrijhouden, want hij heeft een klus.  Natuurlijk zeg ik ja en pak mijn agenda en pen. “Oké Tamaar het gaat om Robbie Williams je moet hem ophalen van Schiphol-Oost en je bent de hele week bij hem ingedeeld, lukt dat?”

Lees verder

Josh’ Wereld: De iPad is hot!

Ontzettend trots ben ik dat ik als een van de eerste Nederlanders een iPad in mijn handen heb. Sterker nog, ik schrijf deze column op dit nieuwe speeltje. Ook heb ik zojuist mijn reis-schema ingevoerd en wat vluchten in optie gezet. Mijn reis naar NY heb ik trouwens moeten uistellen (en mijn date met Prins Livio dus ook). Mede doordat ik eind van deze maand in LA moet zijn, heb ik besloten maar een retour-ticket naar LA aan te schaffen, met een 2-weekse tussenstop in NY. Dat is wel zo praktisch, want ik blíjf niet heen en weer vliegen, ook niet voor een afspraakje met een prins. En ergens vond ik het bijzonder interessant staan om mijn date af te zeggen (lekker onverschillig). De prins speelt gretig in op mijn onbedoelde ‘hard-to-get-strategie’ en geeft aan zeer flexibel te zijn en er zeker van te zijn deze maand ten minste één avond voor mij vrij te kunnen maken. Ten minste één? Hij gaat er maar meteen vanuit dat ik een vervolgafspraak wil maken. Oh well, als ik dan toch in NY ben… Ik kijk wel even in mijn agenda, op de iPad natuurlijk.

Lees verder

Monique’s Mening: ‘Vreemde-gang’ van zaken

Tiger Woods heeft een trend gezet met het opbiechten van zijn slippertjes. En vele overspelige mannen volgen hem nu. Allemaal behept met dezelfde ‘handicap’ die Tiger Woods heeft: vreemdgaan. Neem nou voetballer Ashley Cole: hij bedroog zijn vrouw Cheryl – Girls Aloud zangeres – aan de lopende band. Hij ‘consumeerde’ maar liefst vijf dames tijdens hun korte huwelijk en toont nu diep berouw en spijt. Dat had hij eerder moeten bedenken, want Cheryl gaf hem al eens een tweede kans. Maar nu is ze klaar met hem. Eigen schuld, dikke bult, Ashley!

Lees verder

Josh’ Wereld: Josh zoekt (én vindt) Prins

Ok, eerlijk is eerlijk. Ik heb het vaak over mijn Prince Charming en die is ook erg charming, maar natuurlijk niet echt een prins. Al kent hij de etiquette beter dan welke prins dan ook. Denk ik dan, want zoveel prinsen heb ik nog niet ontmoet. Al ben ik aardig op weg… Ik heb vorig jaar mei gekletst met Albert Grimaldi, prins van Monaco. Ik was destijds voor de Grand Prix in Monaco en was uitgenodigd op een prachtig jacht, en Albert blijkbaar ook. Een aardige man, maar totaal niet charming. Wel grappig, maar daar red je het niet mee.

Toen ik deze week per ongeluk naar het programma ‘Coming to Holland; Prins zoekt vrouw’ zat te kijken, moet ik toegeven dat ik eventjes behoorlijk onder de indruk was van prins Livio. Behalve prins, lijkt hij ook erg charmant, èn gi-gan-tisch mediageil, want ik herkende hem als bachelor van het gelijknamige programma dat werd uitgezonden in Amerika. Maar ik kan hem geen ongelijk geven. Zoveel publiciteit kan natuurlijk geen kwaad om de verkoopcijfers van het Borghese-imperium wat op te krikken. Livio, kleinzoon van prinses Marcella Borghese die Borghese Cosmetics oprichtte, erfde niet alleen blauw bloed, maar ook het ondernemerschap. En juist die combinatie maakt hem zo aantrekkelijk. Ok, en omdat hij onuitstaanbaar knap is.
Lees verder

Monique’s Mening: Goddelijke Paris en Pamela

Nou gedraagt Paris Hilton zich eens een keer voorbeeldig en krijgt ze nog een hoop commentaar. Het is ook nooit goed. Heel Brazilië is gestruikeld over de Devassa bierreclame, waarin Paris heel sensueel een koel blikje bier tegen het – geklede – lichaam houdt. Het kan aan mijn beperkte inzicht liggen, maar is Brazilië niet het land van de strakke gebruinde lijven, de minuscule bikini’s en het uitbundige carnaval in Rio de Janeiro, waar men aan één stuk door uitdagend met borsten en billen schudt? Het land waarin zowel mannen als vrouwen het verleiden tot kunst verheven hebben? En datzelfde land heeft commentaar op deze reclame? Tikje hypocriet als je het mij vraagt. En wat mij mogelijk nog meer verbaasd heeft in deze, is dat er niemand ook maar met een woord rept over de échte boosdoener: de voyeuristische overbuurman die Paris bespiedt en fotografeert.

Lees verder

An Schrijft: Het bewogen leven van Joran en Natalee

Met volle overtuiging vertelt Joran van de Sloot mij exclusief zijn verhaal. Vol passie vertelt hij over zijn ontmoeting met Natalee Holloway op Aruba. De dag dat zijn leven voorgoed veranderde. “Het was broeierig warm, de wind streelde zachtjes haar blonde haren. Toen ik haar daar zo zag zitten, breekbaar maar toch ook weer heel sterk dacht ik, dit is de vrouw van mijn nachtmerries. Alleen met haar kan ik de wildste avonturen beleven.” Op dat moment was Joran er van overtuigd dat hij deze vrouw zijn leven lang niet meer zou kunnen vergeten. Zonder aarzeling stapte hij op haar af. Hij wist zeker dat zij samen een karma moesten uitwerken. Hij opende met de klassieker: “Heb ik jou al niet eens eerder ontmoet?” Zij antwoordde: “Hoe is het mogelijk! Amazing! Eindelijk heb ik je weer gevonden. Het is al weer negen levens geleden dat ik jou voor het laatst zag.”

Lees verder

Monique’s Mening: Oprah for President?

Jarenlang stelde ik strijken uit tot het middag was, dan kon ik tijdens die geestdodende arbeid tenminste naar de Oprah Winfrey show kijken. Zo combineerde ik het nuttige met het aangename. Zo kon het dus gebeuren, dat ik tijdens het strijken van een gekreukte blouse, me in gedachten bezighield met het abortus vraagstuk. En dat ik alle felle bezwaren van tegenstanders wegstreek, met mijn rotsvaste overtuiging dat ieder mens zelfbeschikkingrecht heeft. Het gebeurde ook weleens dat ik hoofdschuddend half versleten onderbroeken in keurige stapeltjes vouwde. Dat hoofdschudden had dan niets te maken met die versleten onderbroeken, maar veel meer met het onderwerp van die dag. Een andere keren kwam er niet alleen stoom uit mijn strijkbout, maar ook uit mijn oren, als ik me weer eens opwond over groot onrecht of moraliserend geneuzel. Want daar krijg ik vreselijke jeuk van.

Lees verder

Dries Roelvink schrijft: Teleurgesteld in Ben Cramer

Dat Ben Cramer de reden is dat ik ooit ben gaan zingen, is zo langzamerhand een bekend verhaal. Als jongen van een jaar of 14 kocht ik zijn platen, die ik vervolgens thuis meezong. Veel later, toen ik zelf al regelmatig optrad, hebben we elkaar leren kennen. Inmiddels zijn we al 25 jaar bevriend. Daarom leek het mij een leuk idee om Ben, tijdens mijn voorgenomen huwelijksdag op 8 september van dit jaar, de ambtenaar van de burgerlijke stand te laten vervangen.
Lees verder