Belinda Meuldijk heeft eindelijk haar stek gevonden
Als de dag van gisteren kan ik mij herinneren hoe het sprookje ooit is begonnen. Rob de Nijs had een nieuwe liefde gevonden in Belinda Meuldijk. Terwijl hij een vrouw achterliet die geestelijk ziek was, kon hij het niet laten zijn liefde voor Belinda groots te verkondigen. Hij verscheen dol verliefd in het programma van Henk van der Meijden. De voorganger van Albert Verlinde had toen een wekelijks showbizz-programma.
Het verbaasde mij dat Rob dit zo groots bracht daar zijn (ex-)vrouw het behoorlijk zwaar had. Nu is het niet mijn bedoeling hier een strikt oordeel over te hebben. Het kan ons immers allemaal overkomen. Wanneer je verliefd bent, wil je dat van de daken schreeuwen. Dat hebben Adam en Mickey onlangs ook gedaan. Verliefdheid doet rare dingen met een mens. Het is een roes die een egoïstisch gedrag veroorzaakt. De hele wereld bestaat dan alleen nog maar uit twee personen. De partner die ooit zo belangrijk was, bestaat gewoon niet meer en is totaal vervaagd.
Rob koos publiekelijk voor Belinda en de hele wereld moest weten hoe fantastisch zij was. Zij zorgde ervoor dat hij al zijn ellende achter zich kon laten. Er werden twee kinderen uit deze relatie geboren en Belinda schreef prachtige liedjes voor Rob.
Het is niet aan ons buitenstaanders hierover te oordelen. Wij kunnen slechts observeren, waarnemen en concluderen dat het leven van de sterren veel gelijkenissen vertoont met ons leven. Wanneer ik nu kijk naar de gehele situatie rondom Belinda en Rob, besef ik pas werkelijk hoe triest echtscheidingen kunnen zijn. Het lijkt alsof er bij Rob een duidelijke rode draad zichtbaar wordt. Terugkijkend kunnen wij concluderen dat zijn voorkeur uitgaat naar een bepaald type vrouw. Hij krijgt deze partners als spiegels aangeboden. Deze keuzes vertellen erg veel over zichzelf.
Nu, jaren later, is het sprookje voorbij en veranderd in een regelrechte nachtmerrie. Zij leefden al jaren in hun eigen leefwereld. Belinda in het grote huis omringd door veel dieren. Rob had zijn eigen stulpje. Er was niemand die zich er mee bemoeide en geen journalist die hier aandacht aan schonk. Het veranderde pas nadat Rob zijn Henriette leerde kennen. De vrouw waarbij hij nu echt zijn rust heeft gevonden. Rustig werd het helaas niet. Dit was het begin van “Rattengate”. De “smerigste” echtscheiding waar iedereen wel een oordeel over heeft. Belinda heeft gelukkig een ander onderkomen gevonden waar zij in alle rust met Thierry, Joshi en haar dieren kan leven. Bijna lag de vrouw, die met name op artistiek vlak zoveel voor de carrière van Rob heeft betekend, met haar hele veestapel onder brug 7.
Jammer dat Rob nog voor de oplevering van het huis cameraploegen heeft uitgenodigd. Was dat nu echt nodig? Wat voor statement wilde hij hiermee maken? Vandaag zal Belinda het huis schoon spic en span opleveren. Dat vind ik erg moedig van haar. Uit ervaring weet ik hoe moeilijk het is om je oude huis schoon te maken. Je steekt die energie doorgaans liever in je nieuwe huis. In haar geval is het extra moedig en dat mag toch ook weleens gezegd worden. Ieder nadeel heeft gelukkig ook een voordeel. Persoonlijk denk ik dat Belinda haar rust nu wel gaat vinden. Ze staat nu in haar eigen kracht en heeft geen materiële zaken nodig om gelukkig te kunnen zijn. Zodra zij in alle opzichten los is van Rob kan zij heerlijk gaan genieten van haar de rust in een prachtige omgeving. Ver weg uit de oude energieën die haar dreigden te vernietigen.
Ook voor Rob mag ik hopen dat hij nu werkelijk gelukkig is. Wij, als toeschouwers, waren er getuigen van hoe twee zielen een karmische opdracht met elkaar hebben volbracht. Laten we hopen dat het ze op termijn veel wijsheid en innerlijke vrede zal schenken.
Liefs,
An
Over An de Wit-Akkermann
An de Wit-Akkermann is moeder van twee volwassen kinderen en getrouwd met Peter. Ze is spiritueel coach en heeft een heldere en duidelijke kijk op de wereld. In 2006 schreef ze het boek Rimpels op je Ziel over haar bijzondere levenservaringen. Door haar werk en in haar omgeving heeft ze regelmatig te maken gehad met bekende en minder bekende Nederlanders. Hierdoor heeft An een geheel eigen, maar warme kijk en visie op de wereld van de ‘Rich & Famous’. In haar columns op Glamourblog.nl zal ze deze menselijke en spirituele visie op actuele gebeurtenissen dan ook regelmatig met onze lezers delen.
Lees ook:Belinda Meuldijk moet huis Rob de Nijs verlaten!
Lees ook:De boeren hebben hun vrouw gevonden in Boer Zoekt Vrouw
Lees ook:BN’ers laten zich opsluiten in asiel op dierendag
Lees ook:Catherine (Kate) Middleton is zwanger!
Lees ook:An Schrijft: Solidariteitsbetuiging voor de moeder van Jan
Pingback: An Schrijft: Solidariteitsbetuiging voor de moeder van Jan | Glamour
Heel jammer dat u zich zo subjectief en bevooroordeeld opstelt in deze column! Had u zich namelijk verdiept in de man Rob de Nijs en bovenal de vrouw Brelinda Meuldijk dan had deze tekst niet kunnen bestaan!
U heeft het over observeren, waarnemen en concluderen. Ik vraag u dan ook waar in deze blog is uw observatie uw waarneming en uw conclusie objectief op berust? Hebt u ooit een woord met Rob gewisseld, ooit aanschouwd in wat voor een ellenda haar zoon en dieren moeten leven? Heeft u ooit een woord gewisseld met Henriette? bent u aanwezig geweest bij rechtszittingen en hebt u de daadwerkelijke vonnissen onder ogen gehad? Ben u afgelopen week in het huis geweest en hebt u de boel met eigen opgen aanschouwd?
Ik denk, gezien uw geschreven tekst hier, dat uw antwoord op al mijn vragen negatief zal zijn.
met vriendelijke groet.
Geachte mevrouw de Wit,
Ik ben het helemaal eens met Sabine. Uw waarneming en conclusie berust net als de rest van Nederland op uitlatingen vanuit de roddelpers.
Ik ben afgelopen vrijdag in het huis geweest nadat alles “spic en span” was schoongemaakt. Wat ik daar heb geconstateerd gaat alle hygiene te boven. Een vies, vuil en uitgeleefd huis waar ratten onder de vloer leven, bomen naar binnen groeien en de hondenpis overal aanwezig is.
Compleet uitgeleefd en verwoest. Een grote schande dat je hier een kind hebt laten opgroeien.
U zou eens een afspraak moeten maken voor een rondleiding in het huis dan zullen uw ogen geopend worden.
Beste Fred en Sabine,
Wanneer je mijn column goed leest, zul je concluderen dat ik het noch ontken noch bevestig dat het huis vies is. Dit is ook niet de doelstelling van mijn schrijven.
Het is niet aan mij mensen zomaar in het strafbankje te plaatsen. In deze wil ik mij nadrukkelijk onderscheiden van de roddelpers. Bovenstaand omschrijf ik een realtie die ooit mooi begon en eindigt in een drama. Een herkenbare situatie voor veel mensen.
Wanneer ik uw reactie lees, lijkt het mij dat het u beiden persoonlijk zeer emotioneel raakt. Hierdoor heeft u de column waarschijnlijk niet goed begrepen.
Nogmaals wil ik benadrukken dat ik geen intentie heb om mensen te kwetsen. Mijn conclusies als buitenstaander komen voort uit waarnemingen van de recente gebeurtenissen die door Rob en Belinda zelf naar buiten zijn gebracht.
Feit blijft echter wel dat Belinda nooit de Rattengate heeft opgestart. In alle menselijkheid vraag ik mij dan ook af waarom zij op deze manier aan de schandpaal is genageld. U bent getuige geweest van de smeerboel dus wie ben ik om hier tegenin te gaan.
Mijn advies aan u beiden is dan ook de column nogmaals goed te lezen zodat u de tekst en de doelstelling beter zult begrijpen.
Met vriendelijke groeten,
An de Wit-Akkermann
Beste An,
Ik begrijp dat het uw intentie niet is Rob en Henriette in een kwaad daglicht te stellen, maar uw column geeft een tijdsspanne en daarbijbehoren karakter uitleg weer zoals deze in de roddelbladen naar buiten is gebracht. Dwz hoe het hele verhaal door de roddelbladen en met actieve hulp van mevrouw Meuldijk is gecreeerd.
Nogmaals, zou u echt op de hoogte zijn van de daadwerkelijke gebeurtenissen, dan zou u bijvoorbeeld moeten weten dat rattengate NIET geinitieerd is door Rob noch door Henriette. Alles is uitgezocht, hele complot-theorieen zijn oeverloos door rechters aanhoort doch allemaal, stuk voor stuk, verloren in de rechtzaal.( Echter, dit stuk informatie brengt mevrouw Meuldijk toevallig niet naar buiten. De lezer krijgt haar subjectieve weergave te horen, maar wordt niet meer op de hoogte gebracht van de voor haar negatieve uitkomst!Wat blijft hangen bij mensen zoals uzelf is haar ongegronde gedachtengoed als zijnde de waarheid)
Dat zou toch te denken moeten geven, namelijk zou het kunnen zijn dat mevr. Meuldijk ongelijk heeft en iets nastreeft wat er simpelweg niet is.
Over het opzoeken van pers gesproken ten tijde van Rattengate, ook daar kan ik eigenlijk vrij kort over zijn:
Mevr. Meuldijk heeft tegen de 20 artikelen – alleen in de Telegraaf- met klinkklare onzin interviews vol laten schrijven, vooral gebasseerd op anti Rob en Henriette propaganda. Dit tegenover een enkel tv-interview van Rob en Henriette. Hierbij schuwde ze ook niet haar autistische zoon in te zetten en schuwde Thierry niet met de middelvinger omhoog gefotografeerd te worden. Over ordinair door het slijk halen gesproken!
Raar vind ik het dan ook, dat iedereen- ook u- er op blijft hameren dat Rob met vuiligheid strooit en een nare karaktereigenschap zou hebben die als een rode draad door zijn leven zou lopen.
Je kunt echt slachtoffer zijn maar een slachtofferrol is ook te creeeren. Mijn inziens is dit het voornaamste doel van mevrouw Meuldijk door de jaren heen. Vraagt u het zichzelf eens af…hoe kan een individu door de jaren heen altijd maar als slachtoffer naar buiten komen? Volgens mij kan dit alleen als je het graag wilt zijn en blijven. Google maar eens terug in de interview historie van mevrouw Meuldijk, hierin zult u stelselmatig drie herhalingen terugvinden, nl. 1) zij is zo goed voor dieren, 2) Rob heeft haar belazerd en 3) Rob heeft haar achtergelaten met een autistische zoon waar hij niet van houdt maar zij heel erg veel.
Hierna zou u eens moeten kijken naar de reacties van mensen op mevrouw Meuldijk. Alsof ze voorgeprogrammeerd zijn reageren zij allemaal hetzelfde: zij weten weinig over haar behalve bovengenoemde drie zaken en zien haar als een slachtoffer.
Iemand die echt verder wil in leven en geen slachtoffer rol wenst heeft dit soort herhalingen geen twintig jaar achtereen nodig lijkt mij. Mevrouw Meuldijk heeft eigenlijk jarenlang naar buiten gebracht hoe zij wil dat mensen haar zien, nl. een Florence Nigtengale voor mens en dier. De werkelijkheid blijkt echter het tegenovergestelde te zijn, de gecreeerde wereld lijkt ineen te storten en dit maakt haar hels getuige alle negatieve energie die ze stopt in het willen breken van Rob en Henriette.
U hoeft niets met mijn kijk op zaken, wel wil ik u meegeven dat u een column schrijft gebaseerd op een werkelijk die gecreeerd is. Wilt u echt weten hoe zaken in elkaar zitten, dan zou enig persoonlijk research wel zo op zijn plaats zijn, want nu raakt uw intentie van de column kant noch wal.
Sabine,
U heeft het volste recht uw kijk op zaken duidelijk te maken. Zelf heb ik totaal geen behoefte aan een verhitte welles/nietes discussie.
Zoals het spreekwoord al zegt: “Waar twee kijven, hebben beiden schuld”. Als laatste kan ik alleen maar de hoop uitspreken dat alle partijen spoedig hun rust zullen vinden. Bij deze wens ik dan ook zowel Rob als Belinda heel veel sterkte en vooral wijsheid toe. Wat mij betreft wil ik het dan ook hierbij laten.
Met grote interesse hebt u de ontwikkelingen omtrent Rob en Belinda gevolgd. Deze ontwikkelingen heeft u geinterpreteerd wat geresulteerd heeft in een nogal snedige column. Volgens uw eigen schrijven, zonder intentie iemand te willen kwetsen.
Ik vind uw column wel degelijk kwetsend naar een van de partijen en probeer dit te onderbouwen. Verder probeer ik u in te laten zien dat hetgene u in de bladen leest niets met de werkelijkheid te maken hoeft te hebben, laat staan klakkeloos aangenomen moet worden.
Op zo een tekst kunt u een reactie verwachten en ik vind het dan ook jammer dat u het afdoet als een welles/nietes discussie waar u niet meer in mee wilt.
Nu schrijft u opeens ‘waar er twee vechten, hebben er twee schuld’. Waarom hebt u om te beginnen deze uitdrukking dan niet als intentie in uw column gebruikt? Begrijpt u wat uw woorden een ander aan kunnen doen en wat voor een uitwerking deze kunnen hebben op de houding van anderen jegens Rob en Henriette?
Afdoen als een welles/nietes discussie vind ik daarom iets te makkelijk!
Met veel belangstelling volg ik de discussie.
Als ik de column lees kan ik niet aan de indruk ontkomen dat deze analytisch is opgebouwd en beschouwend is weergegeven. Nergens kan ik lezen of de indruk krijgen dat roddelbladen hierin een rol hebben gespeeld. Gewoon een opsomming van feiten en waarnemingen. Ik begrijp dan ook niet waarom er zo angstig op deze column gereageerd wordt door mensen die zeggen informatie te bezitten welke alleen insiders kunnen hebben. Volgens mij kunnen dit alleen Rob en verwanten zijn. Waarom de drang dit alles met rapporten onderbouwend te willen weerleggen?
Ik ben van mening dat de column een beeld geeft over het leven van mensen en hun levensloop. Iedereen mag daar zijn of haar oordeel over hebben maar kom weel met feiten welke voor iedereen inzichtbaar en beschikbaar zijn.
Hans.
Hierop inaakend kan ik niet anders dan Hans 100% gelijkgeven. Ook ik lees Ans colum met een totaal andere blik. Mede omdat ik haar ken als een zeer integere vrouw die wars is van ieder geroddel en zeker van de “bladen”. Ik begrijp ook het hartnekkig vastbijten in commentaar op de column niet van Sabine.
Een column is niets anders dan een op luchtige wijze weergeven van een bepaald onderwerp, soms doorspekt met cynisme of andere gevoelsuitingen.
Bij An is het niets anders dan een objectieve waarneming, misschien wel ondersteund door haar mediumschap. Vergeet niet, dat je dan nog beter de “waarheid” ziet dan dat hij gepresenteerd wordt in 20 rechtzaken.
Michaela,
Ik kan me helemaal voorstellen dat je een column schrijft over een bepaalde loop die terugkerend is in relaties. Toch blijf ik erbij dat je je betoog dan houdt over een relatie zoals je hem in je eigen praktijk langs hebt zien komen of dat je hem in zijn algemeniteit houdt.
Wat An wil zeggen begrijp ik wel, alleen haar voorbeeld betreft de loop van Rob en Belinda zoals hij in de media naar buiten is gebracht, veelal roddelende media. Hoe kan dit dan een objectieve waarneming zijn en hoe kun je het over objectiviteit hebben als er een duidelijk medelijden naar een van de partijen uit gaat? En sorry, maar als het om een echt goed mediumschap zou gaan hier, dan zit ze er echt heel ver naast. Verder betwijfel ik haar integriteit niet maar enkel haar voorbeeld keuze in haar column.
Sabine, je hebt je punt gemaakt. Ook ik ben niet, net als An uit op een discussie, daarvoor vind ik het onderwerp totaal irrelevant. Mijn punt was slechts het “verdedigen” van Ans standpunt en wil hiermee wat mij betreft de discussie verder beëindigen.
mvg Michaela
Beste Hans,
Waar heeft An volgens jou de informatie dan vandaan?
Ben het helemaal eens met Hans en Michaela.